Een kamer vol kiezelstenen: een in-situ installatie, meersporen opname (2015)
Het leek me een uitdaging om bij deze in-situ installatie twee van mijn fascinaties te combineren, enerzijds een interesse voor vloeren “de oppervlakte waarop we staan”, anderzijds hetgeen voortdurend één van onze vijf zintuigen prikkelt namelijk “geluid”.
In beide gevallen gaat het om het ons omringende en steeds aanwezige.
Op een dag liep ik over een grindpad en raakte geïntrigeerd door het kraken van kiezelstenen onder mijn voeten. Het leek me een uitdaging om met dat geluid aan de slag te gaan. Misschien kon ik dit geluid verplaatsen naar een plek waar het aandacht en betekenis zou krijgen ?
Maar wat als die plek – een vloer in dit geval – al sporen heeft en we die sporen niet meer zien ? Toen ik voor het eerst deze ruimte binnenwandelde was het me niet opgevallen. De polyvalentie van deze zaal had het verhuld.
Kijk ! zei iemand tegen me: daar waar vroeger niets stond werd de vloer met een motief beschilderd, daar waar wel iets stond werd hij niet beschilderd. Er tekent zich plots een patroon af met kleine kamertjes: een bed, een kast. Het heeft iets moois, al die kleine vorm- en, en het heeft ook iets raadselachtigs, het roept een vraag op ‘Hoe werd hier geleefd’ ?
Een vloer die onthult en verhult. Met kiezelstenen heb ik delen van dit patroon gemarkeerd, andere delen heb ik ongemoeid gelaten. Bedoeling is dat het patroon, dat onze aandacht verloor, terug zichtbaar wordt. In onze verbeelding ontstaat zo ruimte voor een slaapzaal.
Ik hoor stappen in de ruimte… Een nieuwe bewoner ? Iemand die genoegen neemt met een vlak vol kiezelstenen en de ruimte probeert te bewonen ? Of hoor ik toch meerdere bewon-ers ? Er wordt gestapt en met de stenen gespeeld… Nu hier, dan daar… Een compositie in tijd en ruimte…
Geluidperformer/Acteur Pol Pauwels Presentatie ART=TIC 4, Ontmoetingscentrum Ter Loo, Bellingen, 2015